“Ik ben ziek”. Met haar grote ogen keek zij mij aan. “Oh, en hoe vind je dat?”. Haar stem was helder toen zij antwoord gaf. Ik weet het niet, ik kan niet alles meer wat ik voorheen kon. De simpelste dingen lijken ineens zo moeilijk….. Mensen kijken vast anders naar mij”. “En jij ? Hoe kijk jij naar jezelf ?”. Even was het stil. Haar breekbaarheid was een geheel. “Ik weet het niet, volgens mij ben ik niet veranderd. Ik kan alleen niet meer zoveel en ik moet vechten om overeind te blijven, maar verder ben ik geloof ik niet zo veranderd”. Ik zie haar denken en ineens lichten haar ogen op. “Eigenlijk kan ik best veel, ik heb er

2016 is een 9 jaar. Een afronding van een periode van 9 jaar. Dat betekent dat we nu de laatste loodjes van deze periode aan het doen zijn en op mogen ruimen wat we nog af te sluiten hebben. Je kunt jezelf daarom een aantal vragen stellen? Waar ben je mee begonnen in 2008? Wat heb je de laatste 9 jaar voor belangrijke gebeurtenissen gehad of wat is jouw overkomen de afgelopen 9 jaar. Heb je daar nog blokkades zitten? Kijk hierbij naar alle levensgebieden waaronder relaties, werk, gezondheid. Zijn er nog blokkades die je op kunt ruimen? Zijn er letterlijk nog dingen om op te ruimen of weg te gooien? Mocht je niks kunnen vinden ga hier dan eens

Nu het einde van het jaar eindigt en we dus wederom bijna een jaar verder zijn krijg je het gevoel dat de tijd steeds sneller gaat. Net de zomerkleding uit en nu alweer onder de kerstboom. Een rondgang van een jaar gaat supersnel. Het laat je ook soms stilstaan bij ‘het einde’. Maar bestaat dat wel het einde? Mensen in het algemeen zijn huiverig voor ‘het einde’, het einde van het leven, het loslaten van. In het leven kennen we allemaal wel periodes die te maken hebben, of hebben gehad, met loslaten. Een scheiding, een overlijden. Rouwprocessen. Banden die energetisch ook los gaan door verwerken van… Bij een overlijden in onze cultuur rouwen we. Maar eigenlijk is dat egocentrisch. We

Als we complete vrede kennen in onszelf kent de wereld vrede. Hoe meer we grijpen, zoeken, hoe meer we van onszelf afdwalen. Ik heb een gedachte in mijn hoofd van mensen die uit Noord Afrikaanse landen hun geluk elders proberen te zoeken en hun leven riskeren op een zee in een gammele boot om maar gelukkig te zijn. Hun leven zetten ze in de waagschaal om meer rechten, meer geld, meer kans op een baan te hebben. Een hele dure prijs want wat als je aankomt en je zonder enkel bezit in een groot leegstaand gebouw komt met vele anderen en je hebt nog niets, alleen een kans om uitgezet te worden, om opzij gezet te worden, om een beetje